ارزیابی آگاهی و عملکرد دانشجویان کارشناسی پرستاری در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد

زمینه و هدف: مراقبت مبتنی بر شواهد، در سال‌های اخیر به عنوان یکی از شایستگی‌های ضروری فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری شناخته شده است. از آن‌جایی که دانشجویان سال آخر پرستاری در آستانه فارغ‌التحصیلی قرار دارند، توجه به عوامل مؤثر در به کارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد در آینده حرفه‌ای آن‌ها و تأکید بر برنامه‌ریزی آموزشی جهت تقویت این شایستگی، ضروری است. این مطالعه با هدف ارزیابی آگاهی و عملکرد دانشجویان سال آخر رشته پرستاری در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که به شیوه مقطعی در دانشکده پرستاری و مامایی کرمان در سال 1394 انجام شد. داده‌ها با استفاده از نسخه فارسی پرسش‌نامه آگاهی و عملکرد دانشجویان پرستاری در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد، از 43 دانشجوی سال آخر رشته پرستاری جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (درصد، میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (ضریب همبستگی Pearson و آزمون ANOVA) در ﻧﺮﻡ‌ﺍﻓﺰﺍﺭ SPSS مورد ﺗﺠﺰﯾﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﯿﻞ قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که اکثر دانشجویان (5/53 درصد) آگاهی خوبی در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد داشتند. میانگین کل امتیازات آگاهی دانشجویان 34/3 ± 25/12 به دست آمد؛ در حالی که عملکرد اکثر آنان (2/51 درصد) ضعیف و میانگین کل امتیازات عملکرد، 85/7 ± 28/17 بود. بین آگاهی و عملکرد دانشجویان ارتباط مثبت و مستقیمی وجود داشت (56/0 = r). نتیجه‌گیری: بین آگاهی و عملکرد دانشجویان در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد شکاف وجود دارد؛ چرا که با وجود آگاهی خوب در مورد مراقبت مبتنی بر شواهد، عملکرد آن‌ها ضعیف می‌باشد. پیشنهاد می‌شود با برنامه‌ریزی صحیح، بازنگری در برنامه آموزشی و ایجاد یک محیط مناسب آموزشی برای دانشجویان پرستاری به عنوان پرستاران آینده، بستر مناسبی برای ارتقای مراقبت مبتنی بر شواهد و در نهایت، پیوند تئوری و عمل فراهم گردد.